CAPÍTULO XXIII: A CANCELA CHOIDA
Sempre que íamos para a adega do Diezmo eu daba a volta rentes da parede da rúa de San Antón, e viña dar onde a cancela choída que dá para o campo. Puña a miña faciana contra dos ferros e guichaba, para dereita e para esquerda, sacando os ollos aceiantes, todo canto a miña vista podía acadar...
