CAPÍTULO XI: O MORREDOIRO
Ti vive tranquilo, Platero. Eu enterrareiche ao pé dun piñeiro grande e redondo da horta da Piña, que a ti tanto che gosta. Estarás á beira da vida leda e serea...
CAPÍTULO XII: A PÚA
Platero deixoume a man derieta un pouco erguida, amosándome a rachiña, sen forza e sen peso, sen tocar case co casco na area ardente do camiño...
CAPÍTULO XIII: ANDURIÑAS
Xa están aquí, Platero, as anduriñas e case que nin se lles oe tal que outros anos, cando no primeiro día, en chegando, saúdan e curioseando todo, latricando sen apouso no seu rizado rechouchío...
